วัดเก่าแก่ที่มีความน่าสนใจไม่แพ้วัดอื่นในนครศรีธรรมราช ได้แก่ ศาลาการเปรียญ หรือที่เรียกกันว่า ศาลาพระหมิด ซึ่งภายในนั้นเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่คู่วัดมายาวนาน นามว่า “พระหมิด” อันเป็นพระพุทธรูปสำริดปางประทับยืนที่ชาวบ้านให้ความเคารพนับถือมานานร่วม 100 ปี ปกติศาลาการเปรียญจะเปิดให้เข้าชมพร้อมฟังเทศน์ทุกวันพระและตลอดช่วงเข้าพรรษา อีกไฮไลท์ของวัดที่น่าชม คือ อุโบสถ ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศใต้ อุโบสถหลังนี้จัดเป็นศาสนสถานที่มีความวิจิตรด้วยภาพจิตรกรรมฝาผนังผลงานของแนบ ทิชินพงศ์ ผู้มีผลงานดีเด่นด้านศิลปะของนครศรีธรรมราช ท่านได้วาดเสร็จตั้งแต่ปี พ.ศ. 2525 โดยเป็นภาพพุทธประวัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เรื่องราวเป็นอยู่ของชาวเมืองนครศรีธรรมราชในสมัยนั้น โดยเฉพาะภาพสมัยรัชกาลที่ 5 ที่ได้เสด็จมาประทับที่วัดสวนป่าน เมื่อครั้งเสด็จกลับจากประเทศอินโดนีเซีย เมื่อปี พ.ศ. 2441 ทั้งนี้ การเข้าสักการะพระหมิดกับชมความวิจิตรภายในอุโบสถต้องติดต่อทางวัดล่วงหน้า ที่มาของวัดนี้ วัดสวนป่านเป็นวัดที่สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2442 ในอดีตที่นี่เคยเป็นสถานที่เลี้ยงช้างหลวง ต่อมาท่านเจ้าคุณพระรัตนธัชมุนี (ม่วง เปรียญ) ในสมัยรัชกาลที่ 5 เห็นว่าที่ดินบริเวณโรงเลี้ยงช้างหลวงนั้นรกร้างและอยู่ใกล้กับศาลากลางจังหวัด ท่านเจ้าคุณพระรัตนธัชมุนีจึงจัดตั้งวัดขึ้นเป็นวัดของธรรมยุตนิกาย หลังจากที่เจ้าคุณพระรัตนธัชมุนี (ม่วง เปรียญ) ผู้ก่อตั้งวัดสวนป่านได้ถึงแก่มรณภาพไปเมื่อปี พ.ศ. 2477แล้ว ศิษยานุศิษย์ของท่านเจ้าคุณฯ ได้สร้างเจดีย์แบบลังกาย่อส่วนขึ้นไว้เป็นที่ระลึกถึงท่านเจ้าคุณเพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งความกตัญญูกตเวที
